Weert

Gisteren kreeg de raadscommissie Ruimte het weer eens voor elkaar om uren te praten over één onderwerp; de verdeling van het verkeersknelpunten-budget 2017. Ik zeg bewust ‘weer eens’ omdat het geneuzel steeds erger lijkt te worden. En dat terwijl gemeenteraadsleden zouden moeten ‘sturen op hoofdlijnen’ in plaats van stoeptegelniveau. Wat is er toch aan de hand?

De heer Frits Nies schrijft columns in Dagblad De Limburger. Met een
scherpe pen beschrijft hij het reilen en zeilen in het Weertse. En ik
houd daarvan. Van zijn stukjes en het feit dat hij ze mag schrijven.
Journalistieke vrijheid is een van de mooiste verworvenheden in onze
samenleving. De (politieke) macht moet altijd uitgedaagd worden
zodat ze niet gaat denken dat ze ècht belangrijk en onaantastbaar is. De
macht hoort bij de mensen en de journalistiek stelt kritische vragen
namens de mensen. Ik zou zelfs willen dat kranten meer zouden investeren in (onderzoek)journalistiek en minder in roddelblad-achtige columns. Ik dwaal af.

Een opmerkelijke actie van Burgemeester Evers van Nederweert gisteren. In een brief riep hij de gemeenteraad van Weert op een stokje te steken voor de ontwikkeling van een Van der Valkhotel langs de A2. Een burgemeester die raadsleden in een andere gemeente probeert te beïnvloeden. Ik heb het in mijn politieke leven nog nooit meegemaakt.

Al zolang de SP in de Weerter gemeenteraad zit zijn geheime vergaderingen een doorn in het oog. Informatie moet voor iedereen hetzelfde zijn en debat moet openbaar plaatsvinden. Wat mij betreft hebben gemeenteraadsleden daar niet méér recht op dan de mensen die ze vertegenwoordigen.