Weert

Morgen, zaterdag 26 juni, vieren we de Veteranendag. Op deze dag gedenken en herdenken we 100.000 Nederlandse militairen die huis, haard, familie en vrienden achter lieten om ergens op deze aardkloot in opdracht van de politiek de vrede proberen te bewaren of te herstellen.

Ik wil in deze week, die in het teken staat van het bestrijden van armoede, mijn gedachten met jullie delen.

Wat een mooi begin van de dag als je ziet hoe blij mensen zijn dat er een einde komt aan hun strijd tegen de aanwezigheid van een overlastgevend bedrijf in hun buurt en wijk.

Ik ben er best even stil van. Elke dag weer nieuwe getallen waar we op zitten te wachten: hoeveel mensen zouden vandaag besmet zijn geraakt met het ondertussen o zo bekende virus? Hoeveel mensen zouden er vandaag weer vastzitten aan een beademingsapparaat? Hoeveel meer bedden zijn er vandaag op de IC bezet? Hoeveel mensen zouden er vandaag overleden zijn aan het virus? Hoeveel families moeten de artsen vandaag weer teleurstellen? Elke dag weer nieuwe getallen, elke dag weer dezelfde vragen en elke dag dezelfde angsten: zal ik besmet raken, zal ik aan dit virus overlijden of zal ik een geliefde kwijtraken aan dit virus?