Weert

 

---

Maandelijkse column door Jan Tak
November 2003

 

---

Fatima heeft een nieuwe wijkraad, zie het vorige wijkkrantje. Welk 'gezicht' zal deze wijkraad krijgen? Ik bedoel het volgende.

Zal deze Wijkraad zich beperken tot activiteiten van evenementen organiseren, oliebollen bakken, actie ondernemen om stoeptegels vast te leggen, beter groen en verlichting bepleiten of zal ze het voortouw nemen in plannen zoals Beekpoort Landbouwbelang, standpunten innemen ten aanzien van bouwplannen op Fatima voor wat betreft type woningen of bij evtentuele sloopplannen van woningen.

De zestien Wijkraden van Weert zijn vrij om hun vorm te kiezen. Kiezen voor de laatste vorm betekend veel moeilijkheden krijgen.

De wijkraad 'Rond de Kazerne' klaagt steen en been dat ze niet betrokken wordt in de plannen die de gemeente maakt voor wat betreft het Bisschoppelijk College, de kazerne, de atletiekbaan, St Theunis.

Bewonersorganisatie Binnenstad is onlangs opgestapt omdat men vond dat niet naar hun geluisterd werd in zake Horecabeleid.

De dorpsraden Tungelroy en Swartbroek hebben meningen over inrichting van hun kern en vinden dat het allemaal te lang duurt.

De wijkraad Leuken heeft een prioriteitenlijstje voor dit jaar ingediend waarin nieuwe school en nieuwe seniorenwoningen en vermelden dat zij weten wat nodig is voor de leefbaarheid in de wijk. Wordt er niet naar hen geluisterd dan stappen ze op.

Het probleem waar al deze goedwillende vrijwilligers tegen aan lopen werd voor mij duidelijk zichtbaar op 6 november tijdens de algemene beschouwingen. Alle fracties mochten tien minuten vertellen wat zij dachten dat er moest gebeuren in Weert, de komende tijd. De fracties gebruikten de nieuwste technieken om hun standpunten te verduidelijken. Zij hadden allemaal enkele maanden eerder een boekje gekregen: 'De Kunst van het debat'. Daarin staan onder andere tien belangrijke punten waaronder: 'Gelijk krijgen is belangrijker dan gelijk hebben'. Iedereen was dus driftig bezig met te proberen gelijk te krijgen terwijl van de tribune te zien was dat de interesse om naar het eventueel gelijk van de ander te luisteren, nauwelijks aanwezig was.

De luisterbereidheid naar elkaar was bedroevend. De tijden van Harry Geuskens zijn definitief voorbij dacht ik met weemoed.

De fracties dienden moties in om beleid te veranderen. Twaalf werden verworpen, zonder dat er getracht werd het goede uit de motie te halen en daar wél mee te werken.

In deze cultuur komt onze wijkraad terecht, als ze voor de laatste vorm kiest. Welke vorm ze ook kiezen, mijn respect hebben deze vrijwilligers en ik hoop ook die van u als bewoner van Fatima.

Tot de volgende keer
Jan Tak.