Weert

Jaarlijks vindt de herdenking van de bevrijding van Weert plaats. Weert werd bevrijd op 22 september 1944 door het Engelse Suffolkregiment. Deze herdenking vindt elk jaar plaats op de derde zaterdag van september. Atleten van AV WEERT brengen het bevrijdingsvuur naar de monumenten in de regio, ze doen dit tijdens de Fakkelestafette.

Onderweg staat men stil bij 25 monumenten. Monumenten die zijn opgericht voor slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Dat kan zijn voor een vliegtuigbemanning die neergestort is, dat kan een oorlogskerkhof zijn, soms gaat het over burgerslachtoffers, soms staat er een monument op een plek waar hard gevochten is en waar veel soldaten hun leven lieten. En er zijn monumenten waar men stil staat bij het werk van verzetsgroepen van de gewone bevolking.. Elk monument heeft zijn eigen verhaal! Bij elk monument vindt een herdenking plaats. Leden van het "Comite" Oud Mariniers- en Wapenbroeders vormen een erehaag naast het monument. Atleten stellen zich in V-vorm op voor het monument en schoolkinderen krijgen een plek vanwaar zij de activiteiten goed kunnen volgen.Het is een streven van de Fakkelestafette om jeugd bij het herdenken te betrekken.

Ook dit jaar zijn mijn dochter Danique en ik uiteraard aanwezig bij de plechtigheid vij de Rumolduskapel.

De ceremoniemeester, vandaag zijn dat 4 kinderen die, die rol krijgen en dat fantastich doen, volgen een protocol waarin alle facetten van de herdenking zijn opgenomen: het openingssignaal klinkt, het bevrijdingsvuur wordt ontstoken, bloemen worden gelegd, de namen van de gevallenen worden genoemd, er is één minuut stilte, the Last Post wordt geblazen, er volgt een korte toespraak van Wetgouder Sterk (SP) , kinderen lezen een zelfgemaakt gedicht voor, het verhaal van het monument wordt verteld en als de trompettist het eindsignaal blaast, is de herdenking voorbij en kunnen de deelnemers de fanfare volgen richting Antje van de Statie om daar nog wat na te praten.

De toespraak van Wethouder Sterk was erg indrukwekkend en daarom plaats ik hem hieronder: 

Geachte veteranen, oud-Mariniers, oud-strijders, genodigden, lopers van de Fakkelestafette, beste mensen,

Vandaag zijn wij bij elkaar om de bevrijding van Weert in 1944 te herdenken. Ik ben blij dat u hier bent om stil te staan bij de mensen die het leven lieten in een wereld van geweld en onderdrukking. Het is de vierde keer op rij dat ik u hier mag toespreken. En elke keer dat ik hier sta lijkt het alsof vrijheid en vrede steeds minder vanzelfsprekend worden. Elk jaar laat op aarde tragische sporen achter, die onuitwisbaar zijn, maar waar we soms geen weet meer van hebben, omdat we opgeslokt worden in de alledaagsheid van het bestaan. De onvermijdelijke waan van de dag. Daarom nu een moment van bezinning.

Op dezelfde dag dat wij hier vorig jaar in Weert, op 17 september 2016, onze slachtoffers herdachten, raakten in New York 29 mensen gewond bij bomaanslagen. En dan zijn we nu weer een jaar verder, 16 september 2017. En in het jaar dat achter ons ligt, lijkt terreur haast normaal, alsof het een terugkerend onderdeel van het leven op aarde behoort te zijn.

Zoals we hier vanavond al de namen van de Weerter slachtoffers hardop uitspreken, opdat zij niet vergeten worden, wil ik u deelgenoot maken van een kille lijst van een jaar vol dood en verderf. Deze lijst met aanslagen is allesbehalve compleet, maar is ijzingwekkend genoeg om meer te zeggen dan elk ander woord dat ik hier zou kunnen uitspreken, om aan te geven dat vrede en vrijheid nog steeds niet vanzelfsprekend zijn. De duistere periode die we in Weert in september 1944 afsloten, ligt dichterbij dan we denken.

Wat is er gebeurd sinds we vorig jaar hier stonden:

17 september - bomaanslag in New York: 29 gewonden.

26 september - een bermbom in Turkije, 4 soldaten worden gedood

5 oktober - aanslag op een moskee in Nigeria. 22 doden, 42 gewonden

15 oktober – aanslag op een bruiloftsfeest in Bagdad. 34 doden, 35 gewonden

10 november – bomaanslag op het Duitse consulaat in Afghanistan: 6 doden, 128 gewonden.

9 december – Een zelfmoordaanslag in Nigeria,57 doden en 177 gewonden.

10 december - Een zelfmoordaanslag in Jemen: 50 Jemenitische soldaten gedood. 70 gewonden.

10 december - Explosies bij het stadion van Beşiktaş in Istanboel. 38 doden.

11 december - Een zelfmoordaanslag in Mogadishu:  29 doden en 50 gewonden.

11 december - een zelfmoordaanslag in een koptische kathedraal in Caïro: 25 doden en 47 gewonden.

17 december - Een bomauto bij een bus met militairen in Turkije. 14 doden.

19 december - De Russische diplomaat Andrei Karlov wordt doodgeschoten in Ankara.

19 december - Een vrachtwagen rijdt in op een kerstmarkt in Berlijn. 12 doden en 48 gewonden

23 december - Autobommen in Mosoel, Irak: 30 doden. 

En dan gaan we 2017 in. We wensen elkaar een gelukkig nieuwjaar, maar de echo’s van het vuurwerk in de nieuwjaarsnacht gaan ongemerkt over in het geknal van vuurwapens en bommen.

1 januari - schietpartij in een nachtclub in Istanboel: 39 doden en 69 gewonden.

2 januari - een zelfmoordaanslag in Bagdad: 35 doden

 2 januari - zelfmoordaanslag op een politiebureau in Samarra, Irak: 7 agenten gedood

5 januari –Een autobom in İzmir, Turkije: 2 doden, 10 gewonden

8 januari - Een vrachtwagen rijdt in op een groep soldaten in Oost-Jeruzalem. 4 vier doden en 15 gewonden

8 januari – 2 aanslagen op markten in Bagdad: 20 doden.

9 januari – Twee explosies in Kaboel: 38 doden

10 januari - Aanslag op het huis van de gouverneur van Kandahar: 12 doden, 12 gewonden.

29 januari - schietpartij in een moskee in Quebec: 6 doden en 8 gewonden

22 maart - In Londen rijdt een auto in op mensen en probeert de dader met een mes het parlement binnen te dringen. 5 doden en 40 gewonden.

3 april - een bomaanslag in de metro van Sint-Petersburg: 14 doden.

7 april - In Stockholm rijdt een truck in op mensen in een winkelstraat. 5 doden.

9 april – Egypte. twee bomaanslagen . 44 doden.

15 april- autobom in Aleppo, Syrië. 126 doden, 60 gewonden

20 april - in Parijs wordt een politiebus beschoten. 1 dode en 3 gewonden

22 mei - een zelfmoordaanslag in Manchester bij een popconcert: 22 doden en tientallen gewonden.

26 mei – Egypte: aanslag op een bus met koptische christenen: 29 doden en 22 gewonden

31 mei – autobom in de ambassadewijk in Kaboel, 150 doden, 413 gewonden

3 juni - In Londen rijdt een voertuig in op een menigte. 7 doden en tientallen gewonden.

19 juni – In Londen rijdt en busje in op moskeegangers. 1 dode en 10 gewonden.

1 augustus -  Een zelfmoordaanslag bij de sjiitische moskee van Herat, Afghanistan. 30 doden en 64 gewonden

9 augustus – Frankrijk Een auto rijdt in op militairen bij een kazerne . Zes militairen raken gewond

17 augustus - In Barcelona rijdt een voertuig in op voetgangers. 14 doden en 130 gewonden.

18 augustus- Turku, Finland. Aanval met een mes: 2 doden, 8 gewonden

25 augustus - aanslag op de sjiitische moskee van Kaboel. 25 doden, 40 gewonden

28 augustus: op 2 plekken in Bagdad bomaanslagen: 16 doden, 38 gewonden

13 september: een zelfmoordbom in Kameroen: 5 doden, 1 gewonde

En gisteren, 15 september: een bomaanslag bij het metrostation van Parsons Green, Londen: 29 gewonden.

Het is een treurige opsomming van wat er gebeurde tussen 2 Fakkelestafettes in gebeurde. Het is niet meer dan een topje van de ijsberg waaronder duizenden verhalen van pijn en intens verdriet schuil gaan. Maar de stilte die wij hier samen betrachten om onze slachtoffers te herdenken, is vele malen krachtiger en reikt verder dan het geluid van al die explosies bij elkaar.

Namens het gemeentebestuur van Weert dank ik u voor uw komst  bij deze plechtigheid.

Paul Sterk,

Loco-burgemeester Weert

Kortom een mooie respectvolle herdenking, ik wil de stichting fakkelestafette bedanken voor de organisatie en informatie.

Hopelijk zie ik jullie een volgende keer ook bij een herdenking met mede-neming van wat jeugd.