De mythe van het scheefwonen
De mythe van het scheefwonen
Een opmerkelijk artikel onlangs op de website weert-actueel. Deze doorgaans nuchtere lokale nieuwssite plaatste een artikel over ‘scheefwonen’ in Weert. Wat mij betreft is ‘scheefwonen’ één van de meest politiek gemotiveerde termen van de laatste jaren. Een afleiding van het echte probleem.
Wat is dat scheefwonen dan? “Met scheefwonen wordt meestal gerefereerd aan huurders die in een sociale huurwoning wonen, terwijl ze hiervoor een te hoog inkomen hebben. Zij worden wel goedkope scheefwoners genoemd en vaak zorgen zij ervoor dat er een wachtlijst ontstaat voor mensen met lagere inkomens om een bataalbare of sociale huurwoning te betrekken”, zo omschrijft weert-actueel het.
Het wordt als zeer logisch verkocht dat mensen met een ‘te hoog inkomen’ niet in een sociale of betaalbare huurwoning mogen blijven wonen. Waarom niet? We hebben het hier wel over een huis, een thuis waar mensen wonen.
Wellicht hebben deze mensen hun huis ooit betrokken toen ze minder verdienden. Ze hebben in de loop van de tijd ondanks hun stijgende inkomen besloten er te blijven wonen en niet voor hogere huur- of andere lasten te kiezen. In plaats daarvan sparen ze of pompen ze als consumenten het geld direct in de economie, om maar even in de liberale economische termen te blijven.
Met de term scheefwonen wordt verbloemd dat veel mensen helemaal niet willen kiezen voor een hogere huur of hoge hypotheeklasten. Ze geven hun geld liever aan andere dingen uit. En zegt meneer Rutte niet dat we meer uit moeten geven?
Scheefwonen bestaat niet. Er bestaat een gebrek aan betaalbare (sociale huur)woningen.
En dat komt mede doordat het kabinet de sociale woningmarkt in Nederland kapot maakt. Een stijgende liberalisatiegrens, de verhuurdersheffing, gesleutel aan de huurtoeslag... het klinkt misschien als abracadabra maar het komt er allemaal op neer dat huren in Nederland minder betaalbaar en minder aantrekkelijk wordt.
SCHEEFWONEN BESTAAT NIET. ER BESTAAT EEN GEBREK AAN BETAALBARE WONINGEN
Genoeg economische termen. Door mensen als scheefwoners te bestempelen beschuldig je ze bijna van iets strafbaars. Terwijl ze vaak juist een belangrijke rol in hun buurt vervullen. Ze zorgen er in buurten met veel sociale huurwoningen voor dat de buurt leefbaar blijft. Ze voorkomen dat deze buurten eenzijdig worden, dat er enkel minima wonen. Ze zijn vaak actief in buurtverenigingen en de drijvende kracht achter allerlei initiatieven. Ze voorkomen dat buurten achteruit gaan.
Gelukkig doen we in Weert twee dingen goed. Wonen Limburg is een sociale woningcorporatie die er ondanks druk vanuit Den Haag alles aan doet om huren zo laag mogelijk te houden. En ze investeren in de wijken. Kritiekpuntje is de verkoop van (sociale) huurwoningen. Iets wat de landelijke overheid trouwens weer toejuicht want vaak worden huurwoningen verkocht aan de huidige bewoners. Als je de huurwoning van een scheefwoner dus aan de scheefwoner zelf verkoopt is het ineens geen scheefwoner meer? Maar dat terzijde.
Ten tweede zet de gemeente vol in op bouwen naar behoefte. Er is in Weert behoefte aan (sociale) huur- en betaalbare koopwoningen. En Weert let op de spreiding van woningen. Gemengde buurten. Dat is de reden dat er geen grote achterstandsbuurten in onze stad zijn die we die in andere steden zoals Roermond en Eindhoven bijvoorbeeld wel zien.
WEERT ZET VOL IN OP BOUWEN NAAR BEHOEFTE
Weert gaat dat vermeende scheefwonen dus op de goede manier tegen. Niet door mensen hun huis uit te jagen maar door te bouwen. Ik hoop dat een nieuw kabinet ook weer gaat investeren in de sociale huursector en de woningcorporaties daarvoor weer de ruimte biedt. Dan kan die politieke term ‘scheefwonen’ net zoals een term als ‘eigen risico’ in de prullenbak.
- Zie ook:
- Jeroen Goubet
