Weert

 

---

Maandelijkse column door Jan Tak
December 2010

 

---

In de onlangs verschenen Woonvisie Fatima wordt de kern van de bewoners op Fatima omschreven: Groepsgericht, hechten aan gezellige sociale contacten en geborgenheid, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, grote betrokkenheid bij anderen, altijd bereidt om te helpen, warm, knus en traditioneel.
Deze bewonerskern blijft zo tot 2030, volgens de visie.

Het gemeentebestuur van Weert heeft het, te prijzen, idee om vast te leggen welke voorzieningen voor dit type bewoners nodig zijn. Omdat ik zelf al vijftig jaren deel uit maak van deze kern wil ik graag enkele trefwoorden afvuren die zeker niet ver naast de roos terecht zullen komen: Kaarten, dansen, trekharmonica ( mag ook gitaar), een bruin cafeetje, kegelen, jeu de boule, recreanten volleybal, dames gymclubje, voetbal, kruisboogschieten, fancy fair, rommelmarkt.

Niet veel van de benodigde voorzieningen hiervoor zijn aanwezig in de wijk. Nog sterker een belangrijke voorziening staat op de nominatie om te verdwijnen.

Met verwijzing naar de aanwezigheid van twee sportscholen wil men het gymzaaltje sluiten. Het op een schoolse manier bodypumpen, spinningen en body balancen voorziet echter zeker niet in de behoefte van bovenomschreven doelgroep. Het "doe maar gewoon dan doe je gek genoeg" zegt voldoende.

Deze twee sportscholen zullen zeker dienstbaar zijn voor de Weerter samenleving maar dan moet toch gedacht worden aan andere type bewoners. Misschien ook enkele nieuwe bewoners van Fatima maar niet voor de kern van de 2000 bewoners waarvan een kwart 60 jaar en ouder is terwijl een stijging van 43% in deze leeftijdscategorie wordt voorzien. Voor deze bewoners verhogen de twee sportscholen hooguit het aanwezige probleem van parkeervoorzieningen!

Als je toiletpapier nodig hebt en je krijgt een boterhammenzakje aangereikt dan zal dat zeker zijn doel voorbij schieten, als het van plastic is. Dat doet niks af van het feit dat een boterhammenzakje nuttig kan zijn in onze maatschappij!

Zoals gezegd het gemeentebestuur wil de voorzieningen voor haar bewoners in beeld brengen. Zo werd op 15 november jongstleden ook, tijdens een informatiebijeenkomst, toelichting gegeven op het beleidsplan binnensportaccommodaties 2010-2020. Het doel van dit plan is om de ontwikkelingen in de behoefte van de gebruikersgroepen en daaraan gekoppeld het benodigde accommodatiebestand inzichtelijk te maken voor de toekomst en hierop keuzes maken. In de gepresenteerde toelichting worstelden de aanwezigen zich door een aantal cijfers heen.

De sheets waren duidelijk en gaven inzicht in o.a. demografische ontwikkelingen. (In 2020 zijn er zoals vermeldt bijvoorbeeld 43% meer 65 plussers).

Uitgangspunten werden getoond (o.a. behoefte topsport blijft gelijk en turnaccommodaties zijn gewenst). De benodigde capaciteit werd in beeld gebracht en getoond op sheets. Sluiten: gymzalen Molenveld/Fatima, St. Louis, een van de twee gymzalen van het Kwadrant, vraagteken Altweerterheide. Nieuw bouwen; gymzalen Leuken en SBO/SVO. Renoveren: Gym/sportzalen Boshoven, Moesel, Beatrixlaan en
een van de twee zalen van het Kwadrant.

Toen ik 's avonds laat naar huis liep, nadenkend over de reden (te weinig gebruik) gymzaal Molenveld en daardoor sluiten, moest ik denken aan Mia Nouwen en dat vraagt om enige uitleg.

In mijn jonge tijd was het één keer in de maand matinee dansen in de dansgelegenheden van Weert. Je kon mij dan meestal aantreffen in de Apollo, een zaal die je door een nauw steegje in de Beekstraat kon bereiken. Aan de bar stonden de dansluchtige jongens. Wij sloofden ons uit in het stoer doen. Aan tafeltjes, zo dicht mogelijk bij de dansvloer met houtzaagsel, zaten de meisjes, opgemaakt aandacht trekkend en zich aanstellend, te wachten tot de Heikrekels begonnen te spelen. Als deze starten met: "Jaaa, jij bent voor mij alleen??", kwam het hele zaakje in beweging. De jongens stormden naar hun favorieten die daarop zaten te wachten om te kunnen slowen of wegzweven al naar gelang de dans en de kunde van het stel.

Achter in de zaal bleven altijd een aantal meisjes zitten. Weinig of niet opgemaakt en stil zaten ze daar. Niemand ging hun halen en de gezichten die bij deze meisjes hoorden kregen, na enkele zitbeurten, allen dezelfde afwerende uitdrukking van: "Ik heb niets beters te doen, daarom zit ik hier maar denk niet dat je mij een plezier doet als je mij komt halen!"

De jongens aan de bar hadden wel verstand van brylcreem, dat was te zien, maar niet van psychologie. De meisjes bleven dus zitten. Tussen deze muurbloempjes zat ook Mia Nouwen. Dezelfde uitdrukking op haar gezicht. Ondanks dat ze bij mij in de buurt woonde durfde ook ik Mia niet te halen.

Na enkele maanden kwam ze niet meer. Toen ik, veel later, eens na school met haar af fietste vroeg ik haar waarom ze niet meer ging dansen. "Niemand kwam me halen, was het korte antwoord. Daar was niets tegen in te brengen, ze had gelijk ik had het zelf gezien. Ik ben Mia uit het oog verloren maar toch hoop ik voor haar dat ze iets meer inzicht heeft gekregen in de wisselwerking tussen mensen.

Wat betreft het gemeentelijk beleid ten aanzien van het gymzaaltje van Fatima moet en mag het niet bij hoop blijven. Wij mogen van de gemeente meer verwachten dan hoop. Zij hebben doorgeleerd, van hun psychologisch inzicht mag dus meer geëist en verwacht worden. Daarnaast hebben ze een verantwoordelijkheid naar hun burgers.

De laagste score op gebied van tevredenheid met leefomgeving van alle Weerter wijken en dorpen en de eenzaamheidsaanpak op Fatima en een stimulering van het te magere verenigingsleven op Fatima zijn niet gebaat bij het sluiten van dit gymzaaltje. Integendeel! Ik wil gelijk aanstrepen dat dit gymzaaltje, van 1975, een muurbloempje is onder alle Weerter binnensportaccommodaties! Onaantrekkelijk, niet opgemaakt, nodigt het niet uit!! Het opknappen en multifunctioneel maken is broodnodig. Het gebouwtje verplaatsen naar het wijkgebouw zou beter zijn maar lijkt teveel gevraagd nu de centen zijn opgegaan aan andere zaken.

Het komende overleg, begin 2011 met de gebruikersgroepen en de uitwerking van de nota kunnen ons laten blijken of het doorleren van onze gemeentelijke bestuurders tot een beter psychologisch inzicht heeft geleidt dan het niveau van de jongens aan de bar, en dat van Mia.

De nota en de woonvisie zullen door de raadsleden grondig bestudeerd en besproken worden. De woonvisie al vandaag, 1 december.

Tot de volgende keer.

Jan Tak