Weert

"Ik ben mezelf kunnen blijven. Mijn grootste zorg was dat ik mijn identiteit zou verliezen. Mijn gevoel zegt me dat dit niet is gebeurd. Een raadslid zei laatst tegen me: 'wat jij hier zegt, mag ik niet zeggen'. Dat krediet heb ik blijkbaar opgebouwd. Dat voelt prettig." Jan Tak, sinds 2006 een van de drie raadsleden voor de SP, aan het woord.

Een artikel in 'Weert Speciaal' het jaarlijkse huis-aan-huis blad van de SP Weert. Editie november 2010

Die waardering bleek ook toen Jan werd uitgeroepen tot het een na beste raadslid in Weert. Maar het mooiste is het aantal voorkeurstemmen dat Jan kreeg, vooral in zijn eigen wijk Fatima. Elke maand schrijft Jan daar in het wijkblad een column om de mensen te informeren over het politieke gebeuren. Jan: "Eigenlijk een taak van de wijkraad. Maar, als die het niet doet, dan doe ik het wel!"

"Mijn grootste teleurstelling tot nu toe is dat verbeteringen in de zeggenschap van mensen in hun eigen buurt, wijk of dorp, niet geworden zijn wat ik gehoopt had. Een belangrijk instrument voor zeggenschap, de zestien wijk- en dorpsraden functioneren niet allemaal even goed. Vaak zijn ze niet democratisch georganiseerd, maar in de vorm van een stichting. Stichtingen kennen geen open cultuur.

Een gemiste kans. Als je mensen echt serieus neemt en laat meepraten over hun eigen omgeving, dan nemen ze ook meer verantwoordelijkheid daarvoor. De SP gaat wèl de buurten in en organiseert mensen met acties en onderzoeken."

Wat vind je van de huidige tijd?

"Slecht. Maar ook interessant. Slecht omdat ik vind dat er veel ontevreden, zelfs depressieve ongelukkige, mensen rondlopen. Interessant omdat dit uitnodigt om naar de oorzaken en oplossingen hiervoor te zoeken. Dat zou de belangrijkste taak van de politiek moeten zijn. Uiteraard is de mens zelf verantwoordelijk voor zijn keuzes maar de politiek kan keuzes aanmoedigen of ontmoedigen. Ik durf te beweren dat het 'welbevinden' van de mens nu vaak niet op de eerste plaats komt. Mensen hebben vaak niet te klagen over hun welvaart maar na de vervulling daarvan krijgt men andere behoeften. Deze liggen meer op het gebied van welbevinden."

"Ik waag een poging door het te omschrijven als 'het zichzelf kunnen verwezenlijken (waarmaken), talenten maximaal kunnen ontwikkelen, ontplooien en laten zien'. Als je wat daar uit voortkomt terug kunt stoppen in de samenleving dan zal die mooier, warmer worden.

In onze huidige consumptiemaatschappij zijn de mogelijkheden en middelen voor zo'n proces nauwelijks aanwezig. Dingen die heel belangrijk zijn zoals cultuur, verenigingen, en welzijnsorganisaties worden voor het gemak meestal weggezet als 'soft'. Waardoor ze bij bezuinigingen als eerste het haasje zijn.
Tegenstanders van die bezuinigingen krijgen in onzehuidige maatschappij geen poot aan de grond omdat het nut niet is aan te tonen. Met nut bedoelen ze dan vooral de harde euro's winst die worden gemaakt."

Het gaat op dit moment niet goed?

"De kansen om iets van je leven te kunnen maken ('zelfverwezenlijking') zijn niet voor iedereen gelijk. Wij verwarren welvaart en welbevinden met elkaar. De zin van het leven is ons aan het ontgaan met alle nadelen daarvan. Een mens die zichzelf kan en mag waarmaken zal zeker niet het ontspoorde gedrag vertonen dat we tegenwoordig zo vaak zien en waar we zo kwaad om worden en waar onze samenleving de rekeningen voor betaalt. Ook dit kost geld, om toch even met een 'welvaartsargument' te wapperen!

Onze leidende politici hebben er geen tijd voor of hebben er geen verstand van. Het lijkt wel of ze niet durven nadenken over de maatschappijveranderingen die nodig zijn om ons welbevinden te verbeteren. Zij zouden eens kunnen beginnen met goed te luisteren naar sociologen, filosofen, schrijvers en wetenschappers. En vooral de gewone mensen."

Hoe kunnen we het tij keren? "Maak werk van zoiets als het Samen Zorgen Huis op Boshoven. Een geweldig mooi initiatief om de zorg voor elkaar in dorpen en wijken een gezicht te geven. Toch dreigt het project 'vanwege de crisis' niet door te gaan. Instanties durven geen nieuwe paden in te slaan zelfs niet als een haalbaarheidsonderzoek heeft laten zien dat het kan.

Iedereen die ik spreek vindt het jammer. Nou, dan moet het toch ook lukken? Ik word dan zeer gemotiveerd en ga wegen zoeken om het toch voor elkaar te krijgen, samen met anderen. Ik hoop dat mijn idealisme en enthousiasme mensen aansteekt en dat ze mee gaan doen. Samen oude paden durven verlaten en laten zien dat het anders kan. Dat is de SP, dat is Jan Tak."