Weert

 

---

Maandelijke column door Jan Tak.
September 2007

 

---

Bent u op 27 augustus jongstleden naar de Burgeravond geweest in de raadzaal om het rapport 'Weert in de peiling' te bespreken met de burgemeester en zijn ambtenaren? Misschien wist u het niet of had u geen zin? Dat geeft dan voldoende aan hoe de relatie/communicatie is tussen de burgers en het lokale bestuur van Weert!

Het rapport ??Weert in de peiling?, uitgekomen in mei j.l., beoogde d.m.v. een enquete er achter te komen hoe de Weerter inwoners denken over o.a. de gemeente en het samenleven in hun wijk. Twee en dertig honderd Weertenaren hebben hiervoor een vragenlijst ontvangen. Zes en veertig procent heeft gereageerd. In de wijk Fatima drie en veertig procent. Volgens de geleerden is dit voldoende om een redelijk betrouwbare uitspraak te doen over de gevraagde zaken. De statistiek zegt dat bij deze ingevulde aantallen met 95 % zekerheid gesteld kan worden dat de uitspraken, met niet meer dan 3 % afwijking, overeen zullen komen met de mening van de totale inwoners van gemeente of wijk.

Op verschillende gebieden zijn uitspraken gedaan. Overlast ervaringen, kwaliteit van omgang met autochtonen en allochtonen en met buurtbewoners, tevredenheid over gemeentelijke dienstverlening, etc . Wat op viel was het feit dat maar 4% regelmatig contact heeft met de wijkraad, terwijl niemand van de gevraagde op Fatima een informatieavond bezoekt. Als er zo weinig interesse is onder de burgers voor die wijkraden dan lijkt het mij toch een ondankbare job om in zo??n bestuur te zitten.

Het gemeentebestuur beschouwd echter de wijkraden als de spreekbuis van de inwoners van de wijken. De wijkraad krijgt daarom informatie van de gemeente over bepaalde zaken en over sommige zaken wordt zelfs hun advies gevraagd. Dit advies mag de gemeente echter rustig langs zich neer leggen. Bedenk eens, wat kan de reden zijn om voorzitter te willen worden van zo??n wijkraad? Applaus, macht of geld? De bewoners hebben geen interesse, dus applaus is er niet hooguit kritiek. De gemeente kan elk advies van de wijkraad langs zich neer leggen dus macht kan ook geen reden zijn. Geld dan? Dit vrijwilligersbaantje is echter pro deo ( voor nop dus, in een tijd waarin wij vragen, wat schuift dat?)

Wat zal dan toch de reden geweest zijn dat Rob Schreurs dit baantje vier jaren lang tot zijn dood in juli j.l. op zich heeft genomen? Ik heb het hem jammer genoeg nooit gevraagd maar als het is wat ik denk, n.l. een vrijwillige dienstverlening aan een samenleving waarvan hij deel heeft uit gemaakt, dan rest mij maar een ding.

Dank je wel Rob.

Ik hoop dat u zich hierbij kunt aansluiten.

Tot de volgende keer.
Jan Tak.