Weert

 

---

Maandelijke column door Jan Tak.
Januari 2006

 

---

Vanaf 2002 wilde ik, via dit blad, regelmatig iets vertellen hoe het er aan toe gaat in de politieke keuken van Weert. Daar humor het zout is van samenleven nam ik me voor dit met enige humor te doen. Weinig humor echter in projecten Beekpoort, sloop van woningen, voedselbank, etcetera Daarom wil ik nu proberen, op een enigszins humoristische manier, iets te laten zien hoe de fracties in de gemeenteraadmet elkaar omgaan.

Gedichten, parabels, sprookjes, vergelijkingen, zijn vormen van communicatie waarmee dikwijls de kern beter geraakt wordt dan met een rechtstreekse boodschap. Deze manier wil ik nu gebruiken. Een humoristisch voorval kortgeleden wil ik gebruiken als vergelijking waarin u zich met enige fantasie de werkwijze tussen de fracties kunt voorstellen.

Volgens mij bestaan er maar drie soorten fracties. Slimme ervaren fracties, enigszins ervaren maar nog in een leerproces zittende fracties en totaal onervaren fracties, ieder met hun eigenwijsheid.

Twee kleinzoons van acht en tien jaar moest ik, op een maandagmiddag van school halen, eten geven en zorgen dat ze weer op tijd terug waren. In de keuken had het volgende gesprek plaats. Ik (ervaren fractie) op info uit: "Ha joonges, waat hejjae gester gedaon?" De kleinzoon van acht (onervaren fractie): "Ao, vae zeên met pap en mam nao de stad gewaesj en vae zên inne kefee-j gewaesj, en inne wc hong 'ne hieële gekke automaat, met raar dinger d'r in".

De ervaren fractie weet, dat hierop ingaan, tot moeilijke te beantwoorden vragen kan leiden. Het slimste is dus, moeilijk kijken en boterhammen smeren.

De kleinzoon van tien (de in het leerproces zittende fractie) tuint er in: "condooms". En dan trots rondkijken, of er geen publiek is dat applaudisseert. De taktiek van de ervaren fractie blijkt goed want daar heb je het al.

De onervaren fractie: "Waat kujjae dao mei-j?" Voorzichtig kijkt de lerende fractie naar de ervaren fractie maar die doet of zijn neus bloedt. De lerende fractie stinkt er dus in. "Di-j moj-jae um eure plasser doôn. De kleinzoon van acht: "?" Die van tien: "Di-j zeên um de zaötjes tieëge te haoje. D'n ein wiltj zaötjes kwieët en d'n ânger wiltj ze neet."?

Tot nu toe heeft de lerende fractie naverteld wat hij ooit op heeft gevangen van de ervaren fracties. Hij heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt. Het moment is aangebroken van zelfstandig denken: "Mer eigelek kujjae dan toch net zo goot eur ongerboks aanhaoje, hè opa"?

Ik heb ze vlug terug naar school gebracht waar ze wel zullen leren om slimmer te worden dan ik (de ervaren fractie). Met enige weemoed bedacht ik dat deze vooruitgang wel gepaard zal gaan met minder kindzijn en minder oorspronkelijkheid en ook humor zullen we kwijtraken door meer slimheid.

Tot de volgende keer.
Jan Tak