h

Wi-j kn ich det pepeerke bej uch inleevere ?

1 juli 2002

Wi-j kn ich det pepeerke bej uch inleevere ?

 


Maandelijkse column door Jan Tak
Juni 2002

 


Nou, de enquête zit er op. Het kind is er, maar het was een zware bevalling.

Enkele reactie's: "Geloof je nou echt zelf dat dit wat uithaald ? Stop toch met die onzin, ze doen toch wat ze willen."

Een vrouwtje, boven de tachtig, belde me: "Wi-j kân ich det pepeerke bêej uch inleevere ? Miêne buurmân zag, dootj toch neet mêj met dae onzin, mer ich zag, dan verângertj d'r zeeker niks."

Uit een van de brieven het volgende stukje. "Leefbaarheid bestaat niet alleen uit goede voorzieningen. Leefbaarheid wordt voor het belangrijkste deel bepaald door de manier waarop mensen met elkaar omgaan Een leefbare wijk waarin iedereen zich prettig voelt is onmogelijk. Optimaliseren is lovenswaardig. Veel succes bij dit streven!" Mijn pet diep af, voor deze wijze woorden uit onze wijk.

Inderdaad kunnen 'ze' gaan doen wat ze willen als veel mensen niet meer mee spelen. Deze profeten krijgen dan uiteindelijk gelijk veroorzaakt door hun eigen gedrag.

Mensen willen niet massaal hetzelfde. De enquête laat dat zien en wie zijn zin moet dan gedaan worden?

'Ze',mensen door u en mij gekozen, veranderden toch hun standpunt toen ouders en andere verstandige mensen protesteerden tegen verdwijnen Fatimaschool? 'Ze' hebben toch gezorgd dat er meer groen is? Geen vrachtwagens met onder andere varkens meer door de wijk rijden? Dat we een prima wijkgebouw hebben? Dit alles echter wel doordat er vrijwilligers zoals in de wijkraad 'ze' duidelijk maakten wat mensen willen. En valt er nu niets meer te verbeteren? Lees de wijze briefwoorden van u mede wijkgenoot nog maar eens!

Feiten over de enquête. Er zijn 121 formulieren ingeleverd. Gewenst zou zijn minimaal vijf en twintig procent per straat.

Nu zijn er straten met zestig procent maar ook straten met vijf procent. Het is niet belangrijk hoe een hoek van Fatima de leefbaarheid ervaart. We gaan dus nog met een aantal mensen de straten in die onder de vijf en twintig procent zaten zodat we ook weten wat daar leeft.

Volgende keer meer hierover.

Jan Tak.

U bent hier