Weert

Het is slikken of stikken voor de medewerkers van Thuiszorg Midden-Limburg (TML). Óf ze gaan akkoord met een loon dat twee euro per uur lager dan nu, óf ze zoeken maar een nadere baan. "Je hebt dus eigenlijk geen keus. " Dat is het gevoel althans van José Favié, zes jaar werkzaam als zogeheten thuishulp A, heeft over gehouden aan het aanbod dat haar werkgever haar en meer dan vijfhonderd andere werknemers deed.

Een artikel in Dagblad de Limburger van maandag 14 april 2008 door Niki van der Naald

De problemen bij TNL zijn bekend. Ze spelen in het hele land. Door de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) moeten miljoenen bezuinigd worden. Voor 'dure' krachten die meer doen dan cli?nten wassen, aankleden en de kamer opruimen is geen geld meer. Honderden banen staan op de tocht.

"Maar ik weiger iets te tekenen. Nu verdien ik iets meer dan tien euro per uur bruto Als ik teken gaat dat naar iets meer dan acht euro", verteld ze terwijl ze op de hoek van de Nieuwe Markt en de Langstraat in Weert een stapel actieposters oppakt. Favié is é én van de 'boze Florence Nightingales' achter actiecomité 'Stop uitverkoop thuiszorg Weert'. Een tot dit weekeinde vrij anonieme groep van verontruste TML-medewerkers die brede steun proberen te vinden voor hogere vergoedingen in de thuiszorg.

Het Weerter Kamerlid Paul Lempens van de Socialistische Partij staat in zijn rode jas naast de tafel met actiefolders. "De SP steunt ons. Maar w?j zijn degenen die protesteren. Dit is geen politieke club", haast José te zeggen. Voor het eerst gaan de zeven medewerkers van het comité zaterdagmiddag de straat op. "Eerlijkheidshalve loopt het nog niet storm met de ervaringsverhalen van cli?nten en andere medewerkers op onze protestwebsite. Misschien heerst er angst, gezapigheid. Maar vaak is het ook een kwestie van niet-weten. "

Dat laatste valt af te zien aan de reacties van het over de markt slenterende kooppubliek. Een enkeling leest de protestflyer even, maar de reacties zijn nog wat lauw. Wat wel aanspreekt? De tastbare verhalen: "Stond ik voor de deur bij mevrouw, belt ineens ook een andere collega aan. Zat een dus zonder hulp terwijl ze ons dubbel ingeroosterd hadden. Dat gebeurde vroeger veel minder. Soms ben ik niet meer zo trots dat ik thuishulp ben", verteld thuiszorgmedewerkster Annie Gabriëls.

De thuishulpen erkennen dat ze vooral voor behoud van hun huidige loon actie voeren. "Maar dus uiteindelijk ook voor fatsoenlijke thuiszorg. Als ik zie hoe weinig wij nog maar mogen doen bij mensen die we soms jaren verzorgden tegen een tarief dat in vergelijking tot in Leudal of Nederweert veel lager ligt, dan is het toch echt een kwestie van prioriteiten stellen. Dat de gemeente iedere keer zegt dat ze op landelijk gemiddelde zitten is kul. Laat ze eens lef tonen en die tarieven net als in Heerlen open breken", zegt Favié fel.

Wat hun werkgever van de actie vindt? José gniffelt ironisch. "Die steunt ons in de roep om hogere vergoedingen. Maar we mochten vandaag niet in TML-tenue staan. Want dat zou de thuiszorg een slechte naam bezorgen. Meer commentaar behoeft niet. "

Niki van der Naald