h

Voet bij stuk

14 mei 2014

Voet bij stuk

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Toch?
Tot vanavond hoopte ik dat een nieuwe gemeenteraad met veel nieuwe, ook veel jonge, gezichten zichzelf de discipline op zou kunnen leggen om beter te vergaderen. ‘Gemeenteraden dienen te sturen op hoofdlijnen’ dat is de functieomschrijving om het zo maar te zeggen op de website van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.

Maar je merkt het al aan mijn toon. Er lijkt niets veranderd.

Een rondvraag die anderhalf uur duurt, vragen bij onderwerpen die tot in de punten en komma’s gaan, technische vragen die zo ingewikkeld zijn dat velen ze niet snappen…

Ik begrijp de detaillisten wel. Ze vinden hun inbreng zeer belangrijk. Ze zijn ervan overtuigd dat ze door als maar verder te vragen een steen boven krijgen en de inwoners van Weert daarmee een dienst bewijzen.

Maar het hoeft niet zo!

Ze verliezen zich, kunnen niet de discipline opbrengen om het hele plaatje te zien en verwachten op zijn minst van 29 raadsleden en een hele hoop ambtenaren dat ze luisteren naar iets wat richting hobbyisme gaat, sorry voor dat woord. En dat ze morgen allemaal terugkomen omdat we nog niet klaar zijn! Met één telefoontje, één mailtje of een kopje koffie bij de wethouder vooraf kan dat bespaard worden.

Soms is het erger. Dan is er voor mijn gevoel ronduit wantrouwen richting het college van Burgemeester en Wethouders wat dan verdekt geuit wordt via al die vragen. Dat dit in de éérste inhoudelijke vergadering al gebeurt vind ik treurig en het beloofd niet veel goeds voor de komende vier jaren.

Zodra die negatieve gedachte me bekruipt weet ik dat ik voet bij stuk moet houden. Het hoeft niet zo! Als SP-ers blijven we het raadslid zijn invullen zoals wij dat belangrijk vinden. Ik wil als raadslid tijd hebben om te praten met mensen, de straat op te gaan, me verdiepen in wat er leeft, directe vragen kunnen beantwoorden!

En als we van tevoren weten dat het weer een oeverloze praatvergadering wordt dan gaan we er als SP niet naartoe. We hebben beter dingen te doen. Want het hoeft niet zo!

Jeroen Goubet

U bent hier