h

Het geneuzel beu

27 november 2014

Het geneuzel beu

Vanavond reageerde iemand via sociale media nogal boos tegen mij:

Beste Jeroen, 

Ik snap niet dat je je zo blijft verdedigen hier. Je ziet en of leest toch dat mensen de politiek kotsbeu zijn?! Doe eens wat meer voor de mensen zoals inderdaad voedselbank sponsorwinkel verenigingen en stichtingen. Geef de mensen iets waarmee je ze weer tevreden stelt. Je ziet toch zelf ook wel dat t allemaal ronduit belachelijk is wat er in dat communistisch gebouw gebeurt. Arrogantie ten top en dezelfde graaicultuur als in Den Haag. Geld links en rechts uitgeven voor compleet ondoordachte beslissingen. Verkeerssituaties die gewoon kant nog wal raken. Wellicht zou een kleuter er betere ideeën op na houden. Maar niet getreurd…zo gaat t al jaren. Zelfs voor jouw tijd was t al puinhoop. 

Dit is mijn reactie.

Ik begrijp heel goed dat mensen ‘de politiek’ beu zijn zoals je zegt. Voor mij is dat reden om te proberen er iets aan te doen. Niet vanaf de zijlijn zeggen hoe het anders moet, maar zelf invloed uitoefenen. Ik meng me in die politiek omdat ik iets goeds wil doen, geloof het of niet.

Ik wil mijn keuzes ook zoveel mogelijk uitleggen al noem jij dat verdedigen. Uitleggen is heel belangrijk en wordt vaak vergeten. Ook daarom zijn mensen het beu. Want vaak zien mensen bewust of onbewust maar een deel van het verhaal. Ik wil ook uitleggen waarom het meestal ingewikkelder is dan het lijkt.

En uiteindelijk komt het altijd op keuzes aan. Vaak moet ik moeilijke keuzes maken. Impopulaire keuzes waaronder dingen die jij noemt. Omdat zoete broodjes niet gebakken worden. Ben je het niet eens met mijn keuzes? Prima. Gelukkig zijn er meerdere ‘smaken’. Ik ben verantwoordelijk voor de keuzes die ik maak en mensen mogen me daar op afrekenen in positieve of negatieve zin. Over drie jaar is je kans.

Bedenk ondertussen goed dat meerderheden en geen individuen beslissen. En ‘geneuzel’ is ook de confrontatie tussen verschillende overtuigingen, dat gebeurt in het ‘echte’ leven ook. In de bedrijfskantine, op het verjaardagsfeestje van oma, aan de keukentafel... Dat is óók allemaal politiek. Iedere discussie is politiek bij gebrek aan een alternatief voor deze -inmiddels bijna besmette- term of je het nu leuk vindt of niet.

Trouwens over het ‘echte’ leven, ik leef ook in deze wereld en erger me net als iedereen aan dingen zeker aan de politiek. Brussel, Den Haag, Maastricht, Weert… ook aan de dingen die jij noemt. Ik ben ook een mens. Politici zijn soms net mensen. Maar daarom ,nogmaals, zoek ik de confrontatie op. Je kunt me op straat zomaar tegen komen. Of aanstaande zaterdagmorgen op de markt met een rode jas en een krantje altijd bereid tot een praatje.

Kortom. Ik stop niet. Ik ga door. Ik treur niet en ben zelfs altijd optimistisch dat er iets te verbeteren valt. Want met verslagenheid en een slechte moraal is nog nooit een oorlog gewonnen.

Jeroen Goubet

U bent hier