h

de blonde Verlosser

2 maart 2009

de blonde Verlosser

Het is 'm gelukt. In z'n eentje. Geert Wilders is de grootste partij van Nederland volgens Maurice De Hond. De blonde Verlosser. De Redder des Vaderlands. De media en veel mensen hebben trouwens nog steeds niet in de gaten dat de PVV geen echte partij is, nee het is alleenheerser Geert met een paar discipelen. En dat noemt zich de voorvechter van democratie? Minister Ter Horst hoor ik er niet over, die vindt het belangrijker om concurrent SP dwars te zitten.

Het zijn onzekere tijden, en dan willen mensen een idool. Veramerikanisering van de politiek ten top. Het was eerst Pim 'at your service' Fortuyn die gluiperd Ad Melkert onder de tafel blafte, en bij de laatste verkiezingen was Jan Marijnissen het idool. Door een handig foefje van Balkenende lijkt het alsof Jan niet mee wilde doen. Heel kort was Verdonk het, heel kort Bos die de banken overeind hield, nu is Geert onbetwist de sterke man. Zo'n idool is per definitie goed voor vijf en twintig zetels. Als Frans Bauer een eigen partij begint is hij binnen één peiling groter dan Wilders. Niet de Bijbel als leidraad in de Kamer, maar de diepgravende songteksten van Frans.

Ik hoop dat Wilders ook echt de grootste partij wordt. Want dan kan hij niet lager verstoppen. Nu speelt hij steeds de outsider die niet mee mag doen. "Iedereen is tegen mij. Laat ik nog iets extremers zeggen waar geen enkele andere partij het mee eens is. Zie je wel dat ze tegen me zijn? Ze zijn allemaal bang en laf." Op een inhoudelijk debat heb ik hem zelden kunnen betrappen. Naar praatprogramma's gaat hij ook niet, want die zijn stuk voor stuk te links. Da's lekker makkelijk.

Zijn nieuwste wapenfeit is overal geweigerd worden (zie je wel, iedereen is tegen mij), met als klapstuk Engeland niet in mogen. Niet netjes van het Verenigd Koninkrijk natuurlijk, maar nu weet hij wel hoe het is om voor een dichte deur te staan en teruggestuurd te worden. Als een zielig jongetje beschrijft hij hoe hij op Heathrow in een klein kamertje uren moest wachten. Hoe hypocriet.

Geert heeft vast al weer een nieuwe spectaculaire actie in gedachten, nu het effect van de Engelandreis dadelijk weer een beetje afneemt. 'Fitna II, the deleted scenes.' Surfend op het succes van nog een stuk of drie stoere acties gaat hij de verkiezingen winnen.

De nieuwe coalitie wordt driemaal de VVD. Geert Wilders, de verlepte restjes van Rita's Trots op Nederland, samen zijn oude nest de VVD. Drie keer hetzelfde stuk vlees, maar met een respectievelijk nationalistisch, populistisch en liberaal sausje. Geert uiteraard premier.

Geert wordt de grootste. Het wordt een lastige klus. Als brein vijftig Kamerleden en acht ministers souffleren. Je kunt immers geen lid worden van de PVV, alleen jezelf inkopen. Garantie voor kwaliteit en integriteit. Maar het gaat Geert lukken, geen LPF-achtige toestanden.

Binnen een maand gaan alle probleem-Marrokanen het land uit. De rest naar een strafeiland, het nieuwe Alcatraz, Vlieland ofzo. Over de overgebleven Marokkanen die spruitjes eten worden propagandafilms gemaakt. Het is de oplossing voor alles wat er fout gaat, de crisis, afnemende werkgelegenheid, de problemen in de zorg, de files, het nieuwe stadhuis in Weert, het milieu en ga zo maar door. O nee dat laatste niet, want er is geen milieuprobleem volgens Wilders. Linkse onzinpraat om de belastingen te verhogen.

Maar er loert nieuw gevaar voor het nieuwe Nederland van Geert. Het hele Midden Oosten, voor het eerst collectief verenigd, valt het land binnen. Maar de Redder neemt het als een koene ridder op een wit paard op tegen de mannen met een tulband. En hij wint het. Er gaat een hek om ons land, erbinnen waait een revolutionaire nieuwe wind. Nee, revolutionair dat klinkt te links, het is een Christelijk-Joods-Humanistische-Vrijgevochten-Conservatiefliberale-Amerikanofiele wind. En voor wie niet luisteren wil de doodstraf.

Even serieus. Ik ben er van overtuigd dat Geert Wilders vanzelf als een plumpudding in mekaar zakt met zijn hele kliek erbij. Een kwestie van geduld. Het vervelende ervan is dat we dan weer een paar jaar verder zijn, waardoor de echte problemen blijven liggen.

Morgen ga ik in de commissievergadering Welzijn kritiek leveren op de slechte gang van zaken in de zorg, in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, de Wmo. Maar waar heb ik het over. Nog even en Geert gaat vast de èchte problemen oplossen. Ook in Weert

Jeroen

U bent hier