Weert

Wanden vol boeken, een platenspeler, het voerbakje voor de kat, replica zwaarden op een houder, wat makkelijke fauteuils, een tafel met papieren, een bank voor het raam. Het is de gezellige woonkamer van Gerard Matthijssen, 68 jaar, uit Weert. Hij woont op Boshoven. Een ‘eenpitter’, zoals hij zegt.

Vorig jaar werd Gerard lid van de SP. Hij stak gelijk zijn handen uit de mouwen voor acties. “Daar mogen ze me wakker voor maken: antiracisme demonstraties, folderen, een wijkenquête uitvoeren. Ik volg de regionale scholing voor nieuwe leden en ga naar de SP-vergaderingen.”

Gerard heeft op veel verschillende plekken gewoond. Hij is geboren in West-Brabant in een gezin van tien kinderen, opgegroeid in de Noordoostpolder, studeerde theologie in Nijmegen, bibliotheekopleiding in Groningen. “Er was weinig werk in die jaren. Ik werd vrijwilliger bij een derde wereld centrum en volgde een archiefopleiding. Bij de gemeente Weert kreeg ik een baan. Ik ben hier in 1993 komen wonen. Weert is een fijne stad. Je hebt er alle voorzieningen, een rustig woonklimaat en je bent meteen in de natuur. Ik fiets en wandel graag. Ik heb lang aan Kendo gedaan. Dat is een Japanse vechtsport, te vergelijken met schermen, maar dan met bamboezwaarden. Ik deed ook aan tai chi, een Chinese vorm van oefeningen die je  langzaam en aandachtig uitvoert. Via sportclubs en het koor Con Amore heb ik goede vrienden en gelijkgestemden gevonden. Nu ben ik met pensioen en werk ik als vrijwilliger bij het historisch archief van de gemeente Weert.

Ik was tientallen jaren lid van de PvdA tot 2014. De PvdA is in de jaren negentig steeds meer verrechtst. Zij voert sinds 2012 onverkort VVD-beleid uit en heeft de arbeiders van zich af gestoten. Toen heb mijn lidmaatschap opgezegd. Rechtvaardigheid is voor mij een groot goed. Dat vind ik in het socialisme als alternatief voor het kapitalisme mét zorg voor het klimaat, dierenwelzijn, de toekomst van de aarde. Ik stemde al vaker SP en ben, mede door aanmoediging van John Janssen, lid geworden.

“Je moet niet alleen de wereld interpreteren,
maar haar ook veranderen.”

Waardoor schiet je in de actiemodus?
De antiracistische strijd en de black-lives-matter beweging vind ik heel belangrijk. Racisme geeft mensen extra achterstellingen. Kapitalisme en imperialisme bestaan niet zonder racisme.
Je ziet nu dat het onbehagen in de samenleving zich tegen migranten richt. Alsof migranten de oorzaak van de economische crises en de malaise zouden zijn. Veel mensen vergeten dat onze regeringen al tientallen jaren een bewust afbraakbeleid voeren. Met enorme bezuinigingen op de AOW en op banen in de zorg en het onderwijs. Er zijn veel te weinig betaalbare woningen en banen zijn omgezet in flex- en flutbanen.

Dit beleid is de reden dat er nu tekorten zijn op de IC’s en dat de sterfte door Corona zo hoog was in de verzorgingshuizen. Er zijn geen reserves als er een ramp gebeurt. Want als een ziekenhuis of zorginstelling over voorraad en ruimte beschikt - zo is de neo-liberale kapitalistische visie - dan ben je niet efficiënt bezig.

Het neoliberale beleid van de afgelopen veertig jaar haalt het slechtste in de mens naar boven. Het is een soort gif dat de ziel uit de samenleving haalt. “Zie naar elkaar om”, zegt Rutte nu. Het zijn de verkooppraatjes van een woordkunstenaar. Er wordt een soort van zeemeeuw-management gevoerd: alles onderschijten en dan wegwezen.”

Wat maakt je blij?
“Vriendschap. Voor anderen een vriend kunnen zijn en samen gedachten uitwisselen. Bij kendo en tai chi vind ik evenwicht van lichaam en geest. Kunst en muziek helpen mij uit mijn hoofd te komen. De muziek van Bach vind ik prachtig. Ik geniet er iedere keer opnieuw van als ik ernaar luister.
Marx zei: “De filosofen hebben de wereld tot dusver slechts geïnterpreteerd; nu komt het erop aan haar te veranderen."” Voor mezelf haal ik daar uit: Niet alleen praten, maar doen. Doe wat je kunt, met jouw capaciteiten en middelen. Als vrijwilliger kun je je naar vermogen inzetten voor de samenleving. Dat is zinvol voor jezelf en voor degene voor wie je het doet. Een dikke middelvinger naar het kapitaal”, lacht Gerard en vervolgt: “Ik ben heel tevreden met mijn leven.”

Tekst en beeld: Riya Geboers