Weert

Marion (67 jaar) en Piet van de Vorst (70 jaar) uit Keent staan aan de wieg van de Weerter SP en zijn leden van het eerste uur.

“Marion heeft mij erbij gehaald in de jaren tachtig”, zegt Piet. “Zij las de folders die we in de St. Jozefslaan in de brievenbus kregen. Iemand van de SP uit Eindhoven koos een willekeurige arbeidersbuurt om te flyeren en kwam zo bij ons terecht. In Weert was toen nog geen SP. Wij maakten kennis met hem. We konden ons wel vinden in de uitgangspunten en Marion hielp mee met folders verdelen. Zo zijn we lid geworden. Toen was er zelfs nog geen Weerter afdeling van de SP. ”

Nog steeds wonen ze in dezelfde gezellige flat aan de St. Jozefslaan. Een keyboard staat in het midden van de kamer. Piet maakt zijn leven lang al muziek. In zijn jonge jaren gaf hij optredens op kermissen. Hij werkte jarenlang in een magazijn en was vakbondsman. Marion was huisvrouw, zorgde voor de kinderen, staat voor iedereen klaar. We kennen elkaar al meer dan vijftig jaar.

"Als er onrecht is dan kom ik in het geweer en houd ik mijn mond niet. Ik ben een echte arbeidersman.”

“Het is hier altijd een fijne buurt geweest. Nieuwe mensen worden makkelijk opgenomen in de buurt”, zegt Marion. “We zijn altijd op iedereen afgestapt, gewoon met elkaar in gesprek.” “We hebben nooit trammelant gehad,” vult Piet aan. “Het is hier een echte volksbuurt. De mensen weten van niets iets te maken.” Intussen wordt de thee ingeschonken en worden de Weerter vlaaitjes gesneden. “We hebben het hier erg naar onze zin. De mensen zijn heel hartelijk”, zegt Marion.

“Later hebben we Harrie Bouten leren kennen. Harrie was actief voor de SP in Weert. Het was toen meer een sociale beweging dan een partij. Met Harrie op de scooter of de fiets hebben we overal geflyerd. Harrie was een zacht mens”, gaat Piet verder. “Hij hield ons in het gareel, want ik ben een felle en kan flink uit de hoek komen” “Je moet niet zoveel godverren”, zei hij, “dan bereik je niks in de politiek.”

“Ik ben geïnteresseerd in de politiek”, gaat Piet verder, “maar ben geen vergadermens. Anderen kunnen dat veel beter. Als er onrecht is dan kom ik in het geweer en houd ik mijn mond niet. Ik ben een echte arbeidersman.”

Houd Keent leefbaar
“In 2001-2003” vertelt Piet, “wilde de gemeente in haar wijsheid vierenvijftig flats aan de St. Jozefslaan slopen. Die flats waren acht jaar daarvóór nog volledig waren gerenoveerd. Ze moesten tegen de vlakte om plaats te maken voor nieuwe plannen “Keent kiest kwaliteit”. De hele buurt schoot in het verzet, want niemand wilde dat hun huis tegen de vlakte zou gaan. We hebben alle mensen bezocht en iedereen betrokken bij de actiegroep “Houd Keent leefbaar”.

Foto: SP

Intussen glipt Marion de kamer uit. Ze komt terug met een ingelijste poster voor haar borst en heeft tranen in haar ogen. “Ik kan er nóg emotioneel onder worden. Als ze aan je huis komen dan stort de grond onder je voeten in. Paul Lempens was de opvolger van Harrie Bouten. Hij nam meteen stelling en steunde ons als eerste. Daar ben ik nog dankbaar voor.”

Piet gaat verder. “Paul heeft ons geholpen bij de acties. Die werden hard gespeeld en zorgden voor veel beroering in de gemeente. Uiteindelijk, na twee jaar, zag de gemeente ook in dat het een onzinnig plan was en is de sloop van tafel geveegd.”

Jarenlang hebben ze zich praktisch ingezet voor de SP met flyeren en het rondbrengen van de Tribune. Piet was ook regelmatig bij demonstraties op het Malieveld in Den Haag. In 1995 werd bij hem kanker geconstateerd en had hij ingrijpende operaties met positieve resultaten. Maar het flyeren ging door. Tot 2017. Nu stoppen zowel Marion als hij met het rondbrengen van de Tribunes, want Marion heeft problemen met haar gezondheid. “We zijn de SP altijd trouw gebleven, praktisch en tastbaar. Dat is onze manier”, zegt Piet.

Draagvlak onder links vergroten
“Je vraagt me hoe het nu gaat met de SP”, zegt Piet. “Ik vind dat we ons laten afleiden door gekissebis en populistisch gedoe. Het heeft ons veel pijn gedaan dat mensen van het eerste uur uit onze Weerter SP zijn opgestapt. Er spelen belangrijke zaken, zoals oppermachtige multinationals die geen belasting betalen, er is armoede in Nederland. Ik vind dat we het draagvlak onder links moet vergroten en meer moeten samenwerken. Er is genoeg te doen. Maar er is arrogantie, minder vertrouwen en respect voor elkaar, doorgeschoten individualisme.”

“De wereld lijkt uit balans” vult Marion aan. “Ik voel me teleurgesteld in de maatschappij”, zegt ze. Verdrietig, maar niet boos.”

Verdraagzaamheid en saamhorigheid, dat is ons motto.
"De mensen hier in de buurt staan voor elkaar klaar, ook al komen ze oorspronkelijk uit allerlei windstreken. De Sint Jozefslaan voelt nog steeds als een warme deken.”

We wensen hen samen nog veel fijne jaren toe aan de Sint Jozefslaan. Nu hebben ze nog meer tijd om samen te genieten van de kleinkinderen.

Tekst en foto: Riya Geboers
2 juni 2019